Logo Akademia Łukasiewicza poziom

Muzyka na chorobę lokomocyjną i dostrojenie optymistów. Ciekawostki ze świata neuronauki

Ciekawostki ze świata neuronauki

Ten artykuł przeczytasz w 2 minuty.

Nauka o układzie nerwowym każdego dnia przynosi co rusz nowe odkrycia, dzięki którym rozwija się wiele innych dziedzin – od medycyny, przez nauki społeczne, aż po nowoczesną inżynierię. W tym artykule znajdziesz garść inspirujących ciekawostek ze świata neuronauki.

1. Muzyka jako antidotum na chorobę lokomocyjną

W symulatorze jazdy ochotnicy słuchali różnych rodzajów muzyki po wystąpieniu objawów choroby lokomocyjnej. Na nieprzyjemne odczucia najskuteczniej pomagały utwory radosne (redukcja objawów o 57%) i łagodne (56,7%), zaś smutna muzyka była wręcz mniej skuteczna niż brak muzyki!

choroba lokomocyjna
2. Dieta śródziemnomorska chroni mózg – nawet przy ryzyku genetycznym

Naukowcy z Harvardu i Broad Institute odkryli, że stosowanie diety śródziemnomorskiej – bogatej w oliwę z oliwek, ryby, warzywa i owoce – może znacznie zmniejszyć ryzyko demencji, nawet u osób obciążonych genetycznie. U nich dieta działała najsilniej, spowalniając spadek funkcji poznawczych.

3. „Niewidzialni architekci”, czyli jak mikroby kształtują mózg

Badania na myszach wskazują, że mikroorganizmy wpływają na formowanie się już w okresie prenatalnym obszaru mózgu odpowiedzialnego za stres i zachowania społeczne. Okazuje się, że takie naukowe osiągnięcia jak nowoczesne porody czy antybiotyki mogą zaburzać ten proces.

mikroorganizmy mózg
4. Nowa mapa decyzji – 620 tys. neuronów i 279 obszarów mózgu

Naukowcy z International Brain Laboratory stworzyli pierwszą kompleksową mapę aktywności mózgu podczas podejmowania decyzji – obejmuje aż 620 tys. neuronów w 279 regionach u myszy. Okazało się, że decyzje nie są podejmowane przez mały obszar, ale… przez cały mózg.

5. Pomyśl o przyszłości jak optymiści

Fascynujące japońskie badanie wykazało, że optymiści widzą przyszłość w bardzo podobny sposób na poziomie aktywności mózgu, podczas gdy pesymiści mają o wiele bardziej rozbieżne wzorce. To może tłumaczyć, dlaczego optymiści lepiej się porozumiewają – dosłownie nadają na tej samej fali.