Jaki jest najbardziej uniwersalny język świata? Z pewnością niemal każdy zdecydowanie odpowie: oczywiście ANGIELSKI! Jednak nie jest to do końca prawdą. Z punktu widzenia rozpowszechnienia i liczby użytkowników języka – pełna zgoda. Językiem angielskim posługuje się obecnie na całym świecie 1,3 mld osób. To prawda. Językiem esperanto – zaledwie 1,5 mln użytkowników. O co więc chodzi?
Jednak z punktu widzenia prostoty reguł, którymi rządzi się każdy język, esperanto, stworzone w drugiej połowie XIX wieku przez polskiego językoznawcę – Ludwika Zamenhofa, aż ośmiokrotnie nominowanego do Pokojowej Nagrody Nobla – nie ma sobie równych.
Esperanto jest określane jako międzynarodowy tzw. język pomocniczy. Dlaczego pomocniczy? Języki narodowe (francuski, polski, niemiecki), których według badaczy jest ponad 7100, są językami określonej wspólnoty. Ideą Zamenhofa było stworzenie możliwie prostego języka ze zrozumiałą dla każdego gramatyką. Chodziło mu o opracowanie narzędzia komunikacji, które będzie ponadnarodowe, niezależne od miejsca zamieszkania użytkownika i jego statusu społecznego. Dlaczego? Wpływ na takie podejście miało m.in. środowisko, w jakim wychował się Zamenhof. Jego miasto rodzinne – Białystok – było w drugiej połowie XIX wieku wyjątkowym miejscem, właśnie wielonarodowym, zamieszkałym przez Żydów, Polaków, Niemców i Rosjan.
Z pewnością dla każdej osoby uczącej się jakiegokolwiek języka obcego największym problemem i wyzwaniem jest właśnie gramatyka. Bez niej nie da się komunikować poprawnie, bez jej znajomości w procesie komunikacji nie unikniemy nieporozumień, a w niektórych przypadkach narazimy się na kompromitację. Motywacja do dalszej nauki spadnie.
Zamenhof w trakcie nauki języka angielskiego i greckiego doszedł do wniosku, że kluczem do ułatwienia zrozumienia języka i posługiwania się nim jest usunięcie z niego zbędnych form. Następnie mógł w ten sposób opracować zasób słownictwa, czyli po prostu słownik. Dla stworzenia rodziny wyrazów wystarczy nauczyć się rdzenia słowotwórczego (np. patr) i pamiętać, jakie znaczenie mają końcówki, przyrostki i przedrostki.
Na stronie Polskiego Klubu Esperantystów znajdziemy prosty przykład:
Esperantyści mają nawet swoje niepowtarzalne symbole. Są nimi flaga i gwiazda. Zieleń = nadzieja, biel = pokój i neutralność, pięcioramienna gwiazda = pięć kontynentów.
Jeżeli jesteś zainteresowany(-a) rozwijaniem własnych nieodkrytych zdolności i nauczeniem się czegoś, czym z pewnością zaskoczysz swoich kolegów, wstąp do Polskiego Klubu Esperantystów. Poznasz tam ludzi całego świata – entuzjastów prostej komunikacji.
